The Challengers U20 - SV Christofoor

De laatste thuiswedstrijd van het seizoen. Wederom met een minimale bezetting en dat gaat ons vroeg of laat opbreken, maar deze middag? De vereniging SV Christofoor is voor ons nieuw. Nooit eerder speelden we tegen deze ploeg en we moesten maar even afwachten hoe dat zou gaan uitpakken. De coach van hen en de schrijver van deze blog hebben in het verleden, toen het haar nog kleur had, eens een kampioenschap behaald met een BV Hoofddorp team. Maar jullie kennen mij, dat is geen reden voor cadeautjes. Immers de Sint is al geweest en dat gedoe met Santa, is aan mij niet besteed. We startten met de basis van Omar, Mick, Rick, Nando en Jeffrey. Rik van de U18 zorgde voor een broodnodige wissel. De tegenstander moest gezien de plaats op de ranglijst een appeltje, eitje overwinning gaan opleveren, maar indruk werd er wel gemaakt. De gemiddelde lengte van de mannen kwam ruim boven die van ons uit. De start mocht er weer zijn, want Mick, Nando en Jeffrey hadden al snel de ring gevonden. Daarna stagneerde het even. De man to man van Christofoor, maakte dat we sneller gingen spelen dan goed voor ons was (en is). Mijn verzoek (maar dan iets meer nadrukkelijk) werd anders geïnterpreteerd dan ik voor ogen had en we eindigden dit part bij 12 - 4. Een in mijn ogen veel te lage score voor onze mogelijkheden. Het 2e part stond er in ieder geval een iets meer gefocust team in het veld. In de zone werd er goed gewerkt, werd de bal vaak onderschept en werd er in de loop aanval veelvuldiger de open man gevonden. Een simpel spel is basketbal, als je niet voor je eigen punt speelt maar voor dat van de man die vrij staat. Gelukkig toonden we dat meer in dit part en na dit part van 22-8 stond er bij rust al weer een geruststellende 34 - 12 op het bord. Een opmaat voor een grote uitslag? Het 3e part zou dat uitwijzen. Met Jeffrey en Rick als de bezitters van 2 fouten konden we verdedigend nog wel wat hebben. Dus het verdedigend concept bleef bij het oude en dat leverde dan ook voldoende op. Heerlijke fastbreaks, (alsof de Spurs even Hoofddorp aandeden.) via de rebound van Nando via een lange pass van Jeffrey op Omar die prima Mick wist te vinden voor een eenvoudige lay-up. Heerlijk om te zien. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat de geschetste spelers ook Rick, Nando Mick en Omar kunnen heten of zo. Ik was meer onder de indruk van de snelheid en het behouden van overzicht, dan dat ik oplette wie nu wat precies deed. Eigenlijk is dat natuurlijk wat ik wil zien. Snelheid en wie er scoort zal mij worst wezen. Opereren als een team daar gaat het om. Dat de loop aanval ons past bleek ook uit een perfect getimede wrap around pass, vanonder het bord om een verdediger heen, van Jeffrey op Mick die de bal er alleen nog maar even hoefde in te leggen en dat natuurlijk ook gewoon deed. Ik vind het overigens erg jammer dat wij ook niet onze manier van spelen via trainen wat meer kunnen trainen en variëren. Met de aanvallen van Mo erbij in het assortiment, het zou prachtig zijn. Helaas is dat bij een zo lage opkomst niet echt mogelijk. Maar jullie kennen mij nu wel zo'n beetje, goed is mooi, maar beter moet. Afijn een part van 23 - 8 bracht ons bij het laatste bedrijf. Rick was inmiddels naar de bank gehaald. Na een domme en een rommel fout onder het bord was de 4e weer bereikt. Verplichte rust dus, maar zeer tegen de wens van Rick die nog energie te over had. Maar zijn iets kleinere naamgenoot met een ook iets kortere naam Rik dus, mocht waarnemen. Direct onderschepte die een paar ballen en stond zo ook weer een aantal maal aan het begin van weer een fastbreak. Afijn de afloop werd wel weer erg duidelijk. Halverwege dit part werden Rik en Rick weer uitgewisseld en stond laatst genoemde nog wel even aan de basis van 2 wederom snel uitgespeelde aanvallen. Toen viel voor hem het doek, 5 fouten en mocht Rik weer zijn plaats innemen. Met veel pijn en moeite wist die met verkrampte kuiten het eind te halen. Na afloop stond er weer een gedegen 74 - 29 stand op het bord. Heren de ongeslagen status is behouden gebleven in deze competitie. Wat hebben we zoal gezien? Een prima basis verdediging, een prima fast break en voldoende drang om naar voren te spelen. Soms wat roekeloos en vaak met een te snel schot, waardoor de rebound wordt gemist. Maar wel gewoon degelijke overwinningen. Dat houd na de jaarwisseling vermoedelijk wel een beetje op. De (te) zwakke poule van nu, wordt een hoge poule en dan moeten we maar eens gaan tonen, waar we nu staan. Ik heb er wel vertrouwen in, maar dan moet er wel bedachtzaam gespeeld worden. Afijn we gaan het zien. Nog een paar keer trainen en dan mogen we dit succesjaar uitluiden en ik wens jullie ( en natuurlijk jullie familie) vanaf dit blog alvast alle goeds voor de feestdagen en het nieuwe jaar. Oh ja, mijn complimenten voor het houden van de monden tijdens de wedstrijd. Jacques en Micheal hebben voor zover ik heb kunnen waarnemen geen negatieve reacties gekregen op hun fluiten. Jullie een beetje kennend (puber, fanatiek, eigenwijs?) afijn een late twen of vroege twin die gewoon de scheidsrechter accepteert is zoals het hoort en moet, klasse. Daar heb ik later deze avond, heren 2 fluitend met Willem, nog wel even aan terug gedacht. Fluiters en spelers horen bij elkaar, waarom dan zoveel commentaar en woede? Omdat je eigen wijze wijze, een eigenwijze wijze van waarnemen is? Sorry ik dwaal af, de punten dan maar. Als ik mij niet vergis en ik de opsomming van Jeffrey goed heb onthouden, dan was het: Nando 16, Mick 17, Jeffrey 16, Omar 13 en Rick 12. Een mooi verdeelde score een TEAM waardig. Helaas voor Rik was er alleen hard werken, een paar steals, goede passes en hinderlijk in de weg staan bij de tegenstander. Een rol die je niet mag onderschatten, want daar gaat het ook om in een TEAMsport. Heren, het was mij een genoegen en kijk uit naar het vervolg. Coach