The Challengers U18 -BV Aalsmeer H2

Na vorige week de uitwedstrijd gespeeld te hebben tegen Aalsmeer, mochten we nu thuis tegen ze spelen. Bekende spelers, bekend spelletje ook en met Gilberto als de enige scheidsrechter begonnen we aan deze klus. Routine ? No way, Aalsmeer heeft ongeveer dezelfde wapens als wij. Snelheid, beweeglijkheid en iets waar wij regelmatig tekort schieten, schot. De opdracht deze middag was dat laatste te voorkomen. Immers vorige week werkte dat uiteindelijk ook. Vanaf de start werd er in de verdediging gewerkt, gewerkt en als het niet anders kon gewerkt. "Arbeid adelt" is een oud gezegde en ook deze middag ging dat op. Helaas was de eerste score van Aalsmeer en direct een 3 punter van de scoorder van de week eerder. De toon was direct gezet. Nog harder werken was ons antwoord op deze score. Het bleef de enige van Aalsmeer in dit part. Via Nando Ricardo en Mick liepen we uit naar 9 - 3. Maar het moet gezegd ook onze scores kwamen moeizaam tot stand. Geen fast-breaks en Rick werd op de high-post positie het leven zuur gemaakt, waardoor de pass op diepe mensen niet kwam. In het 2e part gooiden we de boel een beetje om. Ricardo nu als post en met Nando en Bas even diep in de aanval kregen we net even meer ruimte. Ricardo kreeg de kans op schoten van midden afstand en bij een misser was er steeds weer iemand van ons alert genoeg voor de rebound. Puntjes bleven er zo komen, maar door al het gezwoeg kwamen we nu in de verdediging soms net tekort. De score ging in dit part gelijk op 12 - 12 en zo kwam de rust bij 15 - 21. Een voorsprong, hoger dan die van de uitwedstrijd, leek hoopgevend. Het moet mij van het hart, dat ook de U18, steeds meer vertrouwen krijgen in hun eigen capaciteiten en hoewel eigenlijk niemand echt lekker in de wedstrijd zat, wellicht aanvallend alleen Ricardo, was er geen reden tot grote zorg. Voortgaan op de wijze zoals in de 1e helft moest toch volstaan. Zo gedacht, zo gezegd, zo gedaan zal ik maar zeggen. Om en om werd er gescoord, gewerkt, gerebound en ook wel een beetje gebromd. Niet te veel zeuren mannen, zeker niet tegen de "solo" scheidsrechter. Zeuren en brommen is eigenlijk mijn ding en dat wil ik zo houden. Gaat mij van nature ook wel erg goed af. Dat hoeven jullie wat mij betreft niet over te nemen. Goed punt gemaakt, weer terug naar de wedstrijd. Rick, Nando en Omar tekenden in dit part voor de scores en eenieder werkte zich een slag in de rondte bij het verdedigen. Weer, met als gevolg, een part met een score van 13 tegen 10. Met een stand van 34 - 25 aan het laatste part beginnen, is voor ons doen riant. Na een 1e score van Aalsmeer, scoorden wij snel 6 punten en leek Aalsmeer het vertrouwen kwijt te zijn. "Schijn bedriegt" is een andere uitdrukking en na een paar wissels aan onze kant, was even de snelheid uit het spel. Ik deed dat bewust, we zijn een stuk verder in de ontwikkeling als basketballer en moet ieder redelijk in staat zijn om mee te draaien, hard te werken en ook onder druk van de tegenstander de bal zonder veel balverlies rond te spelen en te scoren. Dit "praktijk examen" lukte maar ten dele, moet ik bekennen. De rust was wel even uit ons spel verdwenen. Maar dan zie je toch weer de groei, Mick die zijn gevoel een beetje kwijt leek scoorde 2 maal evenals Omar en Moos die niet altijd durft te gaan voor zijn kans, maakte een mooie reverse lay-up. Uiteindelijk liep Aalsmeer in dit part 3 puntjes in, maar winstwedstrijd 17 zat in de pocket. 48 - 42. Heren, minder mooi basketbal vandaag, maar inzet, motivatie en verdedigen en acteren als team, is uiteindelijk weer de reden van deze overwinning. Helaas mogen we nu een aantal weken geen wedstrijd spelen. Toch hoop ik dat we met de huidige inzet op trainen, de vorm kunnen vasthouden. De scores deze week en gelukkig is iedereen nu eens vertegenwoordigd. Nando 12, Ricardo 8, Omar 10, Mick 6, Rick 2, Moos 2, Jeffrey 6, Bas 2. Teamspel een dikke 8. Wat kan beter, individueel schot, strafworpen, maar ook een routine aanval met een patroon. Ik wil daar eigenlijk niet zo aan omdat jullie steeds beter gaan passen en kijken. Intelligente spelers zoals jullie zijn goed in staat om de open man te vinden, maar bij het lopen van een soort van "standaard patroon" wordt het effect daarvan groter. We hoeven nu een paar weken niet. Eens kijken of we daar nog iets mee kunnen. Coach

BV Aalsmeer H2- The Challengers J8

Afgelopen zondag moesten we tegen de mannen van Aalsmeer aantreden. Onze jongens moesten proberen om de ongeslagen status van 15 wedstrijden te handhaven. We kenden deze ploeg niet en misschien was dat maar goed ook. Aalsmeer leek niet erg gevaarlijk bij het inlopen. Een ploeg met een paar lange jongens en verder een paar basketballers, die je niet als basketballer geschetst zou hebben als je die op straat tegen kwam. Afijn de tip-of en direct een paar scores van Nando. Al gauw bleek dat Aalsmeer ook wapens had en met name de lange nummer 11 schoot al 4 driepunters raak, voor dat we in de gaten hadden dat er voor elke bal geknokt moest worden. Ons wapen de fastbreak, was vandaag niet echt een wapen. De tegenstander stond steeds snel weer in de verdediging, ook zij waren snel, maar als we al een kans kregen dan verspeelden we veelal de bal. Aalsmeer liep uit tot 15 - 6 alvorens wij wat terug konden doen. Het eind van het part kwam bij 18 - 12. De toon was gezet, het zou een benauwde middag gaan worden. Uitgaan van eigen kracht was de opdracht. Verdedig tot je er bij neer valt en weinig balverlies. Dat lijkt gemakkelijk, maar met een paar wandelende grieppatienten (Rick, Jeffrey) en een bord dat van beton leek, was scoren geen gemakkelijke opgave. Toch kwamen we steeds een beetje beter in de wedstrijd. Met name in de verdediging werden bergen werk verricht. Ieder vulde naar behoren de rol van jager op de bal en met alert instappen in de paslijnen kreeg ook Aalsmeer steeds meer moeite met schieten. Dit part waren wij de betere ploeg en met een tussenstand van 8 - 11 voor dit part kwam de rust bij 26 - 23. Vertrouwen en uitgaan van de eigen kracht, we waren immers teruggekomen van een ruime achterstand. Het moest dus kunnen. Met een geweldige inzet en een constant schreeuwende coach (in slaap vallen zat er voor de mannen niet in deze middag, zal ik maar zeggen) werd ook part 3 een nagelbijter. Verdedigend zat het nog even stabieler in elkaar als in part 2 en na de tussenscore van 7 -11 gingen we met de kleinst mogelijke voorsprong het laatste part in (33 - 34). Het kon dus nog alle kanten op deze middag. Na een 3 punter van Aalsmeer in de 4 minuut duurde het voor ons tot de 7e minuut voor wij scoorden. Een door duwertje van Rick (zo'n schot waar je als coach grijze(re) haren van krijgt). Daarna opnieuw van Rick een schot, waarvan ze over de plas zeggen een "Hail Mary" die binnen valt. Om het even te schetsen. Rick dribbelt naar binnen, komt met zijn voeten ergens klem te zitten en valt voorover. Hij houdt zijn positieven en gooit de bal omhoog en die valt erin, 2 punten. De strafworp die hij erbij kreeg, wist hij niet te benutten, maar we stonden, met die score weer gelijk. Stug verdedigen in de laatste minuut en een score, 7 seconden voor tijd, van Nando, gevolgd door opnieuw goed verdedigen gaf uiteindelijk winstwedstrijd 16. Als ik een cijfer moet geven voor inzet een 10 +. Als ik een cijfer moet geven voor mazzel dan scoorden we ook een zeer goed. Maar daarover moet niet gezeurd worden. Wat we vanmiddag hebben gezien was een ploeg die ook als het even niet loopt gewoon knokt voor elke bal. Zich niet uit het veld laat slaan, als team opereert en wederom op die manier de winst afdwingt. De tegenstander met zijn 3 punt schutters was kapot gespeeld van het vrijlopen en daardoor vielen de schoten op het eind niet meer. Dat dwing je door zo te werken toch gewoon (nou gewoon?) af. Heren, mijn hartslag is vandaag, dinsdag, weer gezakt tot een normale waarde, maar bij het schrijven van dit blog loopt die opnieuw snel op. We verdienden weliswaar niet de schoonheidsprijs, maar chapeau voor de inzet en motivatie. De punten, Moos 0 punten maar ook prima in de verdediging, pakte rebounds en schoot misschien niet die ene bal waar hij vrij stond, maar gooide geen enkele bal weg. Daar konden zijn teamgenoten deze middag eenvoorbeeld aan nemen. Inzet klasse. Nando, 20 punten, 40 minuten gespeeld, rebounds gepakt, gewerkt en afgezien van een paar mindere schoten toch op het juiste moment de bal erin gooien, inzet klasse. Jeffrey 1 punt, volgens het sheet, schrijffout maar verder gewerkt op 4 posities, gepasst, ge-rebound, verdedigd en grieperig. Zijn linkerhand liet hem deze middag in de steek, inzet klasse. Omar 4 punten, krijgt steeds beter in de gaten dat je met keihard werken jezelf in de wedstrijd speelt. Werd 1 keer vreselijk geblockt maar liet daardoor of moet ik zeggen ondanks dat, zijn kop niet hangen. Inzet klasse. Mick 3 punten , ondanks het feit dat de scores van Mick op dit moment een beetje achter blijven, is deze snelheidsduivel verdedigend van grote waarde. Werk aan strafworpen en schot blijf ik zeuren maar inzet klasse. Rick 4 punten, grieperig, geen lucht en hier en daar wat pech met passing en dribbels. Toch ook een stabiele kracht in het midden. Een tegenstander moet werken om er omheen te komen. Pakte eigenlijk 2 slechte schoten maar wist beiden te scoren op het moment dat het moest. Strafworpen moeten beter, dribbel vanuit stilstand hetzelfde, inzet klasse. Ricardo 8 punten, pakt zijn puntjes als het kan, forceert soms te weinig en mag, nee moet werken aan kracht en uitboxen. Nuttig als schutter (mag wel iets meer) passer en snel genoeg om een hoop spelers het vrije schot te beletten. Inzet klasse. Coach geen punten, geen stem en een beetje te bang dat jullie het nog niet alleen kunnen. Toch trots en voldaan. Heren ik schrijf het wel vaker, komende week weer? De tegenstander zal gebrand zijn op revanche, wees erop voorbereid! Coach