Landslake Lions -The Challengers U-18

De leeuwen uit Landsmeer was de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Veel nieuwe spelers en de oude hap Rody, Bob en Max gaan het proberen in het U-20-22 team. Ook op de training is er een hoop gewijzigd. Ricardo en ondergetekende proberen nu de mannen basketbal technisch een beetje meer op te voeden. Na 3 weken trainen (en ik begrijp ook bij Ricardo) zie ik een fanatieke groep U-16 1 en U-18 spelers die elkaar lekker opjutten. De groten kunnen leren van het fanatisme en de snelheid van de kleintjes en die kunnen leren dat er ook grote tegenstanders zijn. Afijn als er maar geleerd wordt. De eerste wedstrijd was er een tegen een volledig onbekende tegenstander. Landsmeer is een basketbal bolwerk (met name dames eredivisie) en het vermoeden was een pittige tegenstander. Dat bleek ook wel. Negen kleine horzeltjes die met veel snelheid de bal over speelden en ook ondanks hun lengte, of het gebrek eraan, fanatiek voor elke rebound gingen. Zelf konden we niet beschikken over Moos die met school op pad ging. Van 2 potentiële spelers, hebben we in het geheel niets gezien. Omar en Bas van de U-16 vulden aan en als coach hoef ik niemand speeltijd te onthouden. Wij startten zoals te doen gebruikelijk, te gehaast, te frivool en ook zeker te weinig geconcentreerd. Daar waar een lay-up toch een 75 % schot hoort te zijn kwamen we nu aan 0 %. Na 5 minuten stond er dan ook een 6-0 score op het sheet en dit terwijl er best redelijk verdedigd werd. De kleine 2-1-2 zone maakte het de guards van de tegenstander niet makkelijk om de bal, rond de kop van de bucket, rond te spelen. In de rest van het part werd de achterstand goed gemaakt en werd het 8-8. In het 2e part ging het iets beter. Lay-ups bleven ernaast gegooid worden, maar de inzet was prima om te zien. Voorin werd fanatiek gejaagd op de bal en keer op keer werd zo de bal veroverd. Een beetje meer rust en overleg in de aanval ...., afijn niet zeuren bij een 1e wedstrijd. Rick werd even boos en dat kwam hem bijna op een diskwalificatie te staan. De tegenstander bewust omduwen ging aan de beslissing vooraf. Ik keur een zet geven zeker niet goed, maar een heroverweging naar uiteindelijk een onsportieve fout, was in het licht van de wedstrijd een prima oplossing van de scheidsrechter. Je maakt niet vaak mee dat een scheidsrechter zijn beslissing herroept, maar in dit geval was ik niet ontevreden. De rust kwam bij 14 - 16 een lage score maar wanneer je zeker 8 lay-ups verk....d dan moet je tevreden zijn. Heren snelheid is prima maar loop ze dan ook op trainen met die snelheid dan wen je eraan, is mijn devies. Part 3 begon met 2 fast-breaks van Mick en Omar en een score van Rick. Vals-traag en gezegend met een heerlijke pivotbeweging scoorde hij tussen 3 verdedigers. Scoren werd er dit part niet gedaan door Landsmeer, de verdediging stond als een huis en voorin werd keer op keer de bal veroverd en dan scoorden we (zo nu en dan). Wij hebben onze variant van de 3 R-en (Rust ruimte regelmaat) is bij ons racen, rommelen en rotzooien. Heren, ooit was ik jong (ja, je zou het niet zeggen) en maakte ik dezelfde fouten, ergens leerde ik te luisteren naar zo'n oude coach die hamerde op rust nemen in de aanval. De tijd te nemen om een spelletje te spelen. Afijn ergens heb ik de hoop dat we dat dit jaar gaan bereiken. Maar al dat gezever van mij, terug naar de wedstrijd en een 0 - 12 spurt zegt iets over de inzet. Het 4e part was nog een formaliteit, de tegenstander mocht nog 4 keer scoren en wij deden dat 9 keer. 22 - 48 als eindstand voor de 1e wedstrijd is niet verkeerd. Maar het hadden er gemakkelijk 22 -70 kunnen zijn als we niet zoveel lay-ups ernaast hadden gedeponeerd. Wat naar mijn beleving goed ging, de verdediging, onderscheppen en passen op snelheid. Verder kan er veel verbeterd worden aan het uitboxen bij het rebounden. Het opzetten van de aanval als de fastbreak niet lukt. De scores: Omar 9, Rick 10, Jeffrey 4 Mick 6, Bas 3 en Nando 16. Bij mijn weten heeft Ricardo ook gescoord maar die zie ik niet op het sheet. Komende week thuis. Ik begrijp van Barbara dat er een teamfoto wordt gemaakt. Extra toefje gel?? fris gewassen hoofdjes op de foto, houd er dus rekening mee. Ik denk dat ze mijn kop wel kunnen fotoshoppen en anders ga ik wel achteraan staan. Ik ben nu toch zo'n beetje de kleinste van de groep. Coach