The Lions - The Challengers

Een wedstrijd met 2 gezichten zal ik maar zeggen. Alle tekenen zijn er voor een aardig potje basketbal. Tegenstander staat 1 plaats boven ons en dat biedt kansen. Die pakken we dan ook vanaf de start. Geconcentreerd wordt er verdedigd en op tempo gaat de bal in de aanval. Max heeft zo'n moment dat hij met een dubbele axel nog de bal erin gooit. Hij krijgt in dit part 4 kansen en 4 keer bingo. Dat lukt natuurlijk alleen maar als de rebound snel naar de weg sprintende spelverdeler gaat en ..., afijn jullie weten ook wel hoe dat gaat. Na 10 minuten is het 10 - 17. Een prima stand voor ons, ondanks het weinige fluiten op fouten tegen ons. Het 2e part is al wisselvalliger. Mijn wissel beleid, te vaak benoemen wat er niet goed gaat? Ik heb nog zo geleerd dat dit juist niet goed werkt. Maar ja, oude honden kun je moeilijk nieuwe kunstjes leren. Ik zag prima passen, een prima instelling bij ons, snelle aanvallen en vlotte scores, maar ook een baseline die open stond, waar het uitboxen in de rebound door Lions beter werd gedaan. Leer momenten blijven er in mijn ogen genoeg. De rust komt bij 18 - 26, voldoende? Part 3 is cruciaal, ik start met een fantasie opstelling, met Nando en Niels voor en Max, Bob en Ricardo achter, volop lengte in de rebound en voor snelle handen voor het onderscheppen van de pass. Helaas blijkt dit minder effectief dan gepland. Lions loopt weer snel in en wij krijgen even de bal niet door de ring. Lions komt terug tot 26 - 29. Daarna is het weer de beurt aan ons. 8 scores op rij en de voorsprong is weer comfortabel. We werken dan even echt samen. Passes komen aan en als de medespeler er net even beter voor staat krijgt die de bal. Basketbal naar mijn hart. Zo snel als dit moment kwam, was het weer weg en opnieuw mocht Lions snel inlopen. Aanvallend hadden we net te weinig geluk en hier en daar een tikkie of duwtje werd niet echt gezien? Bestraft in ieder geval te weinig. Bij het eind van het part was het 35 - 42. Dan krijgen we het effect van het te vaak gebruiken van niet. Ik hoor het mezelf nog zeggen "laat ze nou niet ..., maak nou niet opnieuw de fout ... . Je kent het wel, denk niet aan roze olifantjes en dat werkt dan precies averechts. Terug naar de wedstrijd we blijven in het 4e part geconcentreerd, om en om wordt er gescoord. De snelheid die we nodig hebben om lekker te spelen viel even weg en de nummer 21 van Lions kreeg het even op zijn heupen. Een snelle jongen met een redelijk schot waartegen we geen passende oplossing hadden. Na 45 - 50 in de 6e minuut vielen we stil. Lions liep in maar wij hielden (dachten we) het hoofd koel. Immers de klok gaf aan dat wij steeds voor stonden. Gejuich dus bij het eindsignaal. We hadden zojuist weer een pot gewonnen, al was het met de billen tegen elkaar. Afijn de koude, ijskoude douche, kwam direct. De dames aan de tafel hadden, naar achteraf bleek, het scorebord niet goed bediend en een punt van Lions bij ons geteld. Scorebord en sheet verschilden dus. Het sheet is leidend (Lijdend in dit geval?). Resultaat een boze Challengers ploeg en een boze (kokende is beter) coach. Immers als je 1 punt achterstaat dan laat je de ploeg sneller aanvallen en pressen. Nu dachten we met rustige aanvallen de wedstrijd te kunnen uitspelen. Balen dus. Helaas zijn tafels en scheidsrechters net als wij mensen en maken fouten. Ikzelf was er goed ziek van net als de heren. De stemming in de kleedkamer was om te snijden. Geen goed eind dus voor ons. Een protest indienen, was de opmerking later in de auto. Maar eigenlijk is dat op het niveau van ons veelal weggegooid geld. We moeten deze bittere pil maar slikken en volgende week alles uit de kast gooien voor de winst. Er zijn immers voldoende verbeter punten. Strafworpen 3 uit 17 is redelijk weinig. De punten: Jeffrey 5, Rody 6, Max 12, Bob 11, Mirza 2, Niels 0???, Nando 14, Ricardo 2 Ik merk dat ik nog boos ben als ik dit schrijf en de wedstrijd nog eens de revue laat passeren. Misschien kan het mij helpen om volgende keer eens niet te vaak "niet" te gebruiken. Want het mag niet onvermeld blijven dat jullie ondanks weinig geluk met de scores zijn blijven knokken. Als coach was ik niet goed, warrig en te veel sturend vanaf de kant, mijn fanatieke hart zat mij vandaag (alleen vandaag?) in de weg. Wel complimenten voor de mensen op de bank, die het laatste part nauwelijks hebben gespeeld, met name Mirza, Rody en Max dat zij niet zaten te muiten over de mindere speeltijd. Coach

Opnieuw 2 wedstrijden Lisse en DWV

Als 1e de wedstrijd van 2 weken geleden. Een uitwedstrijd tegen Lisse. Een redelijke ploeg waartegen we alle zeilen dienden bij te zetten. Voor de niet zeilers onder jullie. Dan moet je je stinkende best doen om er van te winnen. De start was zoals we gewoon zijn te doen. Weinig warm veel balverlies en moeite met het scoren. Verdedigend was het ook maar matig en dan is 15-6 na het 1e bedrijf niet ongewoon. Het 2e part was er een heel ander Challengers in het veld aanwezig. er werd nu wel hard en met het hart verdedigd en hoewel het scoren ook nu nog matig was werd er door ons in dit part gewonnen met 6 - 7. De rust met 21 - 13 was zeker niet kansloos. In het 3e part wederom een sterke verdediging en nu werd er zowaar door ons ook redelijk geschoten. Weer liepen we 2 punten in en bij de stand 30 - 24 gingen we het laatste part in. Opnieuw werd er goed gewerkt en op liepen we punt na punt in tot 34 -32 in de 8e minuut van dit part. Blijkbaar was het toen op voor ons want daarna scoorde Lisse er nog 6 en wij nog 1. Eindstand 40 - 33 en ik moet zeggen verdedigend veruit de beste wedstrijd van het seizoen. Aanvallend kwam wel naar voren dat wij een spelletje moeten spelen of in ieder geval een block moeten zetten om vrij te komen, als alleen de fast-break niet voldoende blijkt te zijn. De scores, de reden dat de blog gelezen wordt? Jeffrey 7, Ricardo 4, Max 6, Bob 4, Nando 8, Niels 4 en Mirza 2 Dan de wedstrijd van afgelopen zaterdag. Thuis tegen DWV uit Amsterdam. Mischa had netjes afgemeld en Max die had zich tof op de wedstrijd voorbereid. Ziek van de drank van de avond ervoor kwam die niet opdagen. Afijn wie mij een beetje kent, weet dat ik daar niet zo heel erg blij van wordt. Afijn hoef ik ook minder rekening te houden met de wissels. Iedereen krijgt zo wel speeltijd. De start was geweldig, voor eenieder wakker was geworden, keken we al tegen een achterstand aan van 0 - 12. En om nou te zeggen dat de tegenstander goed was, nee. Om in Sinterklaas sfeer te blijven er werd nog geen pepernoot gevangen. De staf van de Sint was flexiber dan onze verdediging. Gelukkig stokte ook de productie bij DWv en kregen we nog een lay-up en wat strafworpen zodat de stand na het 1e par t6-12 was. Het 2e part werd er gelijk op gespeeld en kwamen beide ploegen wel tot 8 punten. Van inlopen was nog geen sprake maar er werd nu in ieder geval ook nog een beetje verdedigd. Vreemd toch dat er een relatie is tussen inlopen, warm worden dus en de start van een wedstrijd. Wij zijn pas bij de rust een beetje warm gedraaid. De stand dan 14 - 20. In het 3e part ging het dan ook wel gebeuren was de verwachting en jawel, een paar prima uitgespeelde aanvallen met een blok op de diepe man en de voorsprong van DWV was historie. Goede fastbreaks met vaak een rol voor Jeffrey en Nando voor de pass en de lay-ups van Rody en bij het ingaan van part 4 was het 32 - 31. Het goede spel kon niet vastgehouden worden helaas. De inspanningen eisten hun tol en er moest een stapje teruggedaan worden. Dat was net voldoende om DWV weer een kleine voorsprong te geven. Pressen en druk op de spelverdelers van DWV geven lukte niet. Ook dat moet je trainen net als blocks en screens zetten. Afijn de uitkomst was eigenlijk weer als 5 andere wedstrijden dit 1e deel van de competitie. Een kleine nederlaag dit keer met 42 - 45. De remedie, harder trainen, beter toe leven naar de wedstrijd, willen (samen)werken en vooral beter willen worden. De punten: Jeffrey 7, Nando 10, Bob 5, Niels 2, Rody 12, Mirza 4 en Ricardo 2 Heren komende zaterdag Lions in Zandvoort en dat is wederom een ploeg van onze sterkte. Een vrijdag avond zonder feest wellicht en op tijd bij de hal voor een goede warming-up kan helpen om die dan toch eens te winnen!

De laatste 2 wedstrijden

Beste lezers, ik had even minder tijd voor de blog of misschien was ik gewoon even computer moe. Helaas heb ik jullie dan niet gemeld dat we eindelijk de 1e winstpot (na spelen) kunnen bijschrijven. We moesten op zondag spelen tegen BC Apollo. Er was op de gebruikelijke wijze weer goed met de zaterdag avondrust omgegaan, ik hield mijn hart vast. Maar Nando schoot uit de startblokken, zijn 1e 3 schoten waren raak, Jeffrey en Bob vulden lekker aan en na 10 minuten was het al 4-11. Opvallend was de goede zone verdediging waar we keer op keer eenvoudig de bal konden onderscheppen. Het 2e bedrijf was verdedigend minder, maar toch bleven we goed scoren. 14-22 was een goede uitgangspositie voor de 2e helft. Na de rust lieten we Apollo even gevaarlijk dichterbij komen, bij 20-24 werden we weer even wakker en door scores van Bob en Nando werd het toch weer 27 - 34. Ik begon er nu wel in te geloven. Zowat iedereen had gescoord en anders was met nuttig in rebound of verdediging. Prima dus. Het laatste bedrijf was een formaliteit. Rody, Mirza, en met name Ricardo en Nando voerden nog de score op. De 1e winst was binnen 32 - 47. Leuk gespeeld en tot het eind de concentratie gehouden. Zo zie ik het graag. De punten: Nando 14, Bob 9, Jeffrey 10, Rody 3, Ricardo 4, Max 3, Mirza 2, Misscha 2 (mijn gevoel zegt mij dat die scores niet kloppen, maar zo staan ze op het sheet. Afgelopen zaterdag moesten we tegen Onze Gezellen, een ploeg die gezien de punten wel sterker zou zijn. Maar de mannen hadden er zin in. Mirza was er niet, had wel aan zijn makkers doorgegeven dat hij er niet zou zijn, jarig? Blijkbaar vind hij het niet nodig om dat aan de coach te melden. Afijn heb ik minder moeite met het verdelen van de speeltijd. We startten voortvarend. Uit een goede strakke zone wonnen we keer op keer de bal en scoorden we direct of als gevolg van fouten van de tegenstander. De scheidsrechters hadden er net als wij zin in. Fouten en lopen werd deze middag de regel en vaak wel terecht. Bob moest even zijn kracht meten met een van de tegenstanders en daar heb ik dus een hekel aan. Zitten is dan mijn devies. De scheids heeft dan ook direct de pik op je. Maar goed het stond na 10 minuten wel 14 - 5. Hallo 14 - 5, heren deze tegenstander draait hoog mee! Het 2e part liep het al iets minder. De tegenstander kreeg iets meer grip op de partij en vrije scores kwamen er nauwelijks meer. Fouten en het lopen bleven wel. Bij rust was de voorsprong toegenomen naar 27 - 14. Er gloorde iets moois.... Wat er is gebeurt in de rust is niet geheel duidelijk. Bob kreeg een bal op zijn vinger en kon niet meer spelen. Tapen van zijn pink aan de ringvinger gaf geen soelaas en exit Bob. Weg groot lijf uit het midden van de zone en direct sloop de onzekerheid in de ploeg. De scores staakten en de tegenstander kwam in zijn spel. Met een 10 -17 tussensprint was het 37 - 31 aan het begin van het 4 e part. We schoten daarna alleen nog maar losse flodders. Dan werd en nog wel geschoten maar de meeste aanvallen werden simpelweg in de handen van de tegenstander gegooid. Lange aanvallen betekenen voor sommigen van ons bal onder de arm en als een dwaas de bucket in om dan, .... de bal te verliezen. Afijn het frisse spel van het 1e part en dat machteloze uit het 4e. Een groter verschil heb ik met deze heren nog niet gezien. Onze 2e grote man Nando werd getracteerd op zijn 5e fout en daarna had de tegenstander het rijk alleen in onze bucket. Ik kon als coach deze middag ook al geen lijn erin krijgen dus aan mij hadden ze ook niets. Een 0 - 15 score in dit part was voor OG voldoende voor de winst 37 - 46. Heren verliezen hoort er dit jaaar bij maar zo weggeven... De scores: Bob 2, Nando 8, Niels 4, Jeffrey 7, Max 6, Ricardo 6, Rody 4, (mij staat bij dat Misscha ook gescoord heeft maar is op het sheet niet terug te vinden.

The Challengers - Monks U18

Na een daverende overwinning (20 - 0)vorige week, waarover ik maar niet geblogd heb was het vandaag de beurt aan tegenstander Monks. Een ploeg die maar net op tijd de zaal wist te bereiken en gezegend was met een echte dubbele meter. Bob leek klein bij deze kleine gigant. Een soepele grote jongen met hops en een meer dan redelijk afstandschot. Man to man moest de tegenstander afstoppen en vol goede moed begonnen we de wedstrijd. Zoals de echte geroutineerde lezer van deze blog zo langzamerhand gewend is startten we weer met een reeks minder trefzekere schoten en pas na 4 minuten en een kwam onze 1e score 2 - 7. We kwamen nu wel los en wisten in 3 minuten terug te komen tot 9 - 9. Daarna gingen we even gelijk op met net even meer scores voor Monks. Na het 1e part was het 16 -20 met het vooruitzicht dat het wel goed ging. Er werd goed gewerkt, rust genomen voor een goed schot en verdedigend werden de pass-lijnen bij vlagen goed afgesloten. Het leek er soms echt op dat we het beginnen te snappen. Al hoewel ik dat met mijn enthousiaste aanmoedigingen ;-)) niet al te vaak laat blijken. Je moet ze niet al te wijs maken toch? Het publiek werd getracteerd op een paar snelle fast breaks en met fast bedoel ik nu fast. Heerlijk om te zien. Afijn in het 2e part meer van hetzelfde. Snel werd de achterstand een voorsprong en bij 25 - 21 was er even de gedachte dat we er al waren. Even aanzetten van de dubbele meter Monk en een paar onvoordelige calls verder en het was 29 - 39. Een paar keer ruimte laten op de baselijn. Slecht uitboxen in de rebound en de herintroductie van een paar mindere gewoontes, sneller spelen dan je kunt. Kijken en mopperen op de collega bij het niet verdedigen van jouw man, afijn weg voorsprong. Een goed gesprek in de rust en opnieuw teruggrijpen op goed verdedigen en slimmer aanvallen (tijd nemen en wachten op de goede mogelijkheid) bracht wederom de ommekeer. Zo konden we weer terugkomen tot 46 - 50. Het moest dan maar gebeuren in het laatste bedrijf. De grote man van de tegenstander had inmiddels ook 4 fouten en dat maakte de zoneverdediging van Monks kwetsbaar door het midden, Jeffrey en Niels wisten daarvan nog goed te profiteren. Na de verplichte wissel van deze jongen en onze grote rode man die ook niet zonder zijn 5e fout kon, werd de wedstrijd goed uitgespeeld door de Monks. 60 -62 was de eindstand en was ik voor het eerst dit jaar tevreden over de inzet, de werklust en het spel niveau. Ik denk eerlijk dat winst verdiend was, maar dan moet je ook op de beslissende momenten de bal erin gooien of de bal veroveren. Maar nogmaals dit gaat er op lijken. De scores: Mirza 4, Jeffrey 6, Nando 15, Rody 11, Ricardo 14, Max 2, Niels 4 en Bob 5. Komende week dan maar de 1e echte winstwedstrijd? Coach

Akrides J18 2 - The Challengers

Afgelopen zaterdag moesten we uit spelen in IJmuiden. Na een lange file konden we gelukkig nog net op tijd de hal bereiken. Na een korte warming up startten we eigenlijk best redelijk. De tegenstander kende ook nog niet veel winstwedstrijden dit seizoen dus er lagen weer kansen. Met veel inzet en redelijk goed verdedigen konden we vrij simpel weglopen. Na 10 minuten stond het 8 - 13. Wat een verschil met de wedstrijd van vorige week. Afgezien van een paar domme passes en toch te laks uitblokken in de rebound ging het goed. Het 2e part waren de rollen omgedraaid. Nu was het Akrides dat net even scherper was in de verdediging, meer geluk had bij het schieten en de rust kwam dan ook bij 19 - 19. Als er een ding miste was het de concentratie. Met name de laatste 3 kansen werden door slechte communicatie om zeep geholpen.Ik heb geen idee hoe ik concentratie kan bijbrengen. Een cursus mediteren lijkt eigenlijk alleen besteed aan mij. Dan hoef ik niet zo uit mijn slof te schieten langs de zijlijn. Want dat moet ik toch zeggen heren, ik was dit keer te veel aanwezig en te weinig positief, dat is mijn leerpunt. Heren wat kan er bij jullie helpen? Suggesties? Het 3e bedrijf was een kopie van de 2e weer lieten we ons een beetje overbluffen door Akrides, ondanks onze goede verdediging op de spelverdelers door Niels en Jeffrey werd er op de baselijn veel te laat ingestapt voor help en de rebound. Er waren ook wel lichtpunten hoor, een paar prachtige snelle aanvallen met snelle knappe passes. Dat is dan ook waarom is steeds zeg dat er niet verloren hoeft te worden. Het laatste part startte bij 34 - 29. Het was dus nog steeds te doen. Fel verdedigend en puntje voor puntje liepen we in tot 40 - 40 in de 6 minuut. Daarna stokte het een beetje. Net even een paar jammerlijke missers (conditie?) en een benutte strafworp van Akrides in die 6e minuut liet de stand op 41 - 40 komen. Daarna was het misser op misser aan beide kanten. Als ik nu het sheet zie dan zie ik ruim 3 minuten geen score van beide kanten. Was er iets met de klok. Ik had niet de beleving dat die laatste 3 minuten geen scores meer zijn gemaakt, dat leek eerder maar 1 minuut. Weer een verliespot, en weer een onnodige verlies pot. Wat hebben we deze middag gezien. Hard werken, daar mankeerde niets aan. Een aantal mooie snelle aanvallen. Aarzeling bij schieten ook als mensen geheel vrij staan. Ook te gehaast schieten als we in het geheel niet vrij staan. Maar ook een redelijk strafworp percentage 8 van de 15. Een wedstrijd met 2 gezichten en helaas duurde die net even te kort voor de winst. Volgende keer beter, want die eerste winst wedstrijd komt er nu echt aan. Nu was het nog 1 punt achter dus ... De scores: Niels 4 (4 op 4 strafworpen), Bob 11, Nando 7, Max 7, Jeffrey 5, Ricardo 6 Coach

The Challengers - Alkmaar Guardians U18

De 2e thuiswedstrijd en tegen de mannen uit de kaasstad. Een jonge kleine ploeg, een middag met mogelijkheden. Na een paar net niet wedstrijden moest het maar gebeuren. Met 7 man dienden we het klusje te klaren. Micha wist een half uur voor de wedstrijd dat hij er niet kon zijn en Mirza liet maar helemaal niets van zich horen. Klasse mannen dat is wat je noemt team geest! De start was zoals steeds dit seizoen, moeizaam. Veel balverlies, hard werken in de verdediging en net niet, zal ik maar zeggen. Heren een beetje zelfvertrouwen, jullie kunnen het, je moet het alleen wel willen geloven. Dat de tegenstander ook kampte moet dit probleem, bleek wel uit de stand na 10 minuten 6-7. De schrijvers van dienst (Moos en Jerry) moesten bij elke score wakker gemaakt worden. Kramp in de vingers zouden ze deze middag niet gaan krijgen. Het 2e part was denk ik het minste partje uit de team historie. We kwamen tot wel 3 punten. Gehaast, ongeconcentreerd, ongemotiveeerd? Ik weet dat het erin zit, maar die deksel krijgen we er maar niet af. De ruststand 9 - 19! Hallo, this is basketball, geen handbal! Inspirerende woorden, aanmoediging en ..... Afijn de start van het 3e bedrijf en ineens was het er even. Niels en Bob kregen even de geest zal ik maar zeggen en in 6 minuten stonden we weer gelijk 22 - 22. Het kan dus wel. Maar ook het terugvallen beheersen we goed. Zo snel als we inliepen zo snel was de grip weer weg. 22 - 27 als score aan de start van het laatste part gaf aan dat er kansen waren. Helaas was part 4 qua score voor ons niet slecht, maar de tegenstander hield ons lekker bij. Het eind kwam bij 34 - 37. Weer een verliespotje en ook deze was volkomen onnodig. Heren, wat is er aan de hand? De scores deze middag. Niels 6, Nando 7, Bob 9, Jeffrey 2, Max 4, Rody 2 en Ricardo 4 Coach

BV Early Bird U18 - The Challengers U18

Afgelopen zondag stonden we al vroeg present voor de uitwedstrijd in Purmerend. Een ploeg die net als wij, nog niet had gewonnen. Er gloort deze ochtend dus hoop. Na de voorspoedige reis naar de kleine hal van Early Bird was het aan ons om die hoop handen en voeten te geven. Ik hoop altijd van het formaat van de voeten en handen van Bob en Nando! We begonnen direct met een prachtige fastbreak, een heerlijk pass van Jef op Niels, die knap afrondde. Daarna vielen beide ploegen droog. Veel gehaast aanvalsspel en weinig succes bij de afronding gaf een stand van 4-4 na 5 minuten. Dat kan beter heren! Afijn we hielden dit niet vol. Early Bird kreeg door knappe afstandsschoten van met name hun nr 9 snel de overhand en kon na het eerste part afsluiten met een 15 - 9 voorsprong. Ik had nog niet het idee dat we hier niet konden winnen. We waren groter, sterker en wellicht ook slimmer. Helaas voor ons was de kleinere, slappere ploeg sneller en met name veel alerter. Elk kansje hoe klein dan ook werd benut. Men gebruikte die snelheid veel om voor de man te komen in de rebound en zo de bal in de ploeg te houden. Verder werd met name de eerder genoemde nr 9 keer op keer vrijgelaten en scoorde in dit part 14 punten waaronder 2 driepunters. Heren, bij een zone wordt altijd, ik zeg altijd, snel, ik bedoel dus snel, uitgestapt op de man met de bal. Dit blijf je doen zolang als de aanval duurt. Helaas is dat nog niet ingeslepen en wordt er na 2 maal uitstappen al gauw gedacht laat maar. Nr 9 zei na de wedstrijd nog net geen dank u wel. Maar even zonder dollen. Ik zie vooruitgang, alleen niet zo snel dat we dit soort wijsheid al in 2 weken beheersen en toepassen. Een punt van zorg was het niveau van de scheidsrechters. Twee jonge meiden die het stelletje jonge honden moest zien te temmen. Daarbij worden helaas fouten gemaakt. En ja die zijn niet altijd in ons voordeel geweest, maar ik geef het je te doen. Hoeveel van onze kritische U18 mannen hebben zelf een wedstrijd gefloten waar de eigen ploeg en de tegenstander tevreden over was? Heren, neem van de oude man aan, je doet het nooit goed als scheidsrechter. Laten we in de komende wedstrijden meer naar ons eigen missen en gebrek aan inzet kijken en dan vallen de foutjes van de heren en of dames in het grijs wel mee. Maar terug naar de stand, want die was inmiddels wel 36 - 24 in ons nadeel. Probleem blijft rust in de aanval, communiceren met elkaar, pass dus alleen na oogcontact. Pass strak, hard en op de hand waarmee er wordt gevraagd. En voorkom éénhandige slinger passes naar mensen die net weglopen omdat ze niet verwachten dat ze de bal krijgen. Ik heb het weer opgenomen op de lijst van leerpunten. Het 3e part eindigde bij 54 - 36, Early Bird liep elk part met hetzelfde verschil uit. Als de coach steeds de nr 9 in het veld had gehouden was dit echt veel meer geworden, dus valt het nog mee. Het eind van de wedstrijd kwam bij 67 - 48. Wat mij betreft teleurstellend, ik had er eigenlijk wel veel meer van verwacht. Ik heb echter deze middag ook een paar hele mooie aanvallen gezien en soms sterk verdedigend werk. Waar het nog wel aan schort is om dit gedurende langere tijd vol te houden. Oh ja, Bob en Max gingen als echte bruise brothers de strijd niet uit de weg. Alleen hebben ze daar veel fysiek voor nodig, hetgeen volgens de regels niet is toegestaan. Afijn de lezer van eerdere blogs van dit team kennen het resultaat dan, voortijdig rusten zal ik maar zeggen. Ik heb een raad. Gebruik je lijf (vooral tijdig) om uit te boxen. Als je de hand naar de bal wilt uitstrekken doe dat dan zonder de tegenstander te raken! Ik heb geen opmerking over de inzet, die is er, maar slim? Ik heb een hoop punten gezien voor de training. Niels (helaas) weer veel van hetzelfde, net zolang tot we dat als een automatisme kunnen uitvoeren. Overigens wel met variaties op het thema. Ik reken op jullie wil om je dat eigen te maken. De punten deze middag: Bob 11, Max 2, Niels 6, Jeffrey 2, Rody 4, Mirza 3, Ricado 6 en Nando 14 Coach

De eerste Thuis wedstrijd U18 - Windmills U18

De kop is eraf en ik moet bekennen dat het mij nog niet meevalt. Vorige week een redelijke oorwassing tegen Hoofddorp 58 -23 en deze middag moesten we tegen de medekoploper (na 1 wedstrijd) Windmills uit Zaandam. Deze ploeg is jong redelijk lang en snel. Het beloofde een pittige pot te worden. We startten in een zone verdediging, iets waar we de laatste tijd veel op getraind hebben en dat met name tegen ploegen met een beperkt schot aardig kan werken, als we de opdracht blijven uitvoeren. Dit ging in het 1e part heel aardig. Om en om werd er gescoord en hoewel wij nalieten om eenvoudige lay-ups af te ronden, was het een aardig potje om te zien. Zonder vast aanvalsspelletje en met name door goed passen op Bob (inside) konden we bijblijven. Discipline in de verdediging hield ons op de been. In het 2e part was het niet anders en ik stel als we de lay-ups gewoon raak gooien sta je met rust gewoon een punt of 8 voor. De waarheid is anders, te snel schieten, te gehaast passen en vooral te weinig onderlinge communicatie liet ons keer op keer de bal inleveren bij Windmills. Geluk was wel dat ook zij redelijk slordig met de bal omgingen. De rust liet een achterstand zien van een punt of 4. Niets aan de hand zou je denken. De waarheid was hard. Stomme passes, nog dommere schoten en vooral minder goed verdedigen en niet uitboxen in de rebound liet de tegenstander uiteindelijk toch nog met 10 punten verschil winnen. Wat mij betreft volslagen onnodig. Wat hebben we deze en ook de vorige wedstrijd gezien. Een stel basketballers die wel willen spelen, maar conditioneel en technisch tekort komen tegen ploegen als de bovengenoemde 2. Dat ligt niet zo zeer aan het feit dat we zoveel slechter zijn. Dat ligt toch voornamelijk aan de intensiteit van het trainen en de wens om beter te worden. Nu roep ik dat wel vaker en misschien hebben we direct de 2 beste ploegen geloot, maar heren een dooie lay-up moet er gewoon in. Ik heb er wel 8 gezien die mis gingen Verdedigen doe je tot je er bij neer valt. We hebben 4 wissels en die kunnen je prima vervangen als je moe bent. Overigens vallen we te snel neer. We laten immers niets voor de wedstrijd staan, gaan veel te laat naar bed en zijn daarbij niet altijd nuchter. Verder is van de oude U18 gemiddeld nog geen 1 training per week bezocht. De randvoorwaarden om goed te presteren worden zo niet echt ingevuld. Deze mannen zijn immers veel te goed en hoeven niet meer te trainen;-(( Overigens werken rooster en school niet altijd mee. En ook helaas voor mij, GTA5 is uitgekomen, dus daar moet voldoende tijd voor overblijven. De jonkies daarentegen hebben met elkaar denk ik 1 training gemist. Die hebben vergelijkbare problemen en vinden nog wel tijd. Indien we beter willen presteren moeten we beter en harder trainen, verdedigend maar ook aanvallend. Wil je dat niet, ook goed, maar dan kies je zelf voor minder spelen. Er zal een spelletje geleerd moeten worden en er moet beter vanuit rollen gespeeld worden met een spelverdeler, forwards en pivots/ center spelers. Allemaal begrippen en rollen die je alleen maar kunt begrijpen als je traint en luistert. Ja helaas is basketball alleen maar te leren door doen. Veel oefeningen zitten in elke training met verschillende vormen. Helaas hebben we een aantal geweldige sub coaches in het veld staan tijdens trainingen en de wedstrijd die elke training verwachten dat ik het Ei van Columbus uit mijn hoed tover zodat basketbal in 1 training te leren is. Commentaar over het uitblijven van mijn "magic" verstoort het coachen en trainen behoorlijk. Veel van de boodschap komt hierdoor niet over. Nu genoeg negatiefs, immers elke training is een kans om beter te worden. Beter te (willen) worden doe je zelf. Ik ben erg gelukkig als je inzet toont, maar uiteindelijk doe het het voor je team en jezelf. Dan al laatste de punten van afgelopen zaterdag Rody 4 Bob 14 Max 4 Nando 8 Jeffrey 4 Ricardo 2 Niels? 1 vrije worp aan het eind 3e kwart, staat geen nummer bij. Volgende week beter? Ik ga ervan uit. Sjaak