The Challengers U20 - Harlem lakers

Afgelopen zaterdag speelden we tegen Harlem Lakers, de ploeg die gelijk met ons op kop stond. Net als wij, was er nog niet verloren in de competitie. Maar goed dat moest deze middag, dan maar gaan veranderen. Bij de tegenstander (12 man sterk) een oud clubgenoot van ons, Yaron Buijs en verder veel lengte en snelle kleine guards. Voldoende kwaliteiten om ons een moeilijke middag te geven. Nu is dat achteraf gemakkelijk praten maar de meeste tegenstand kwam van ons zelf in deze wedstrijd. Lay-ups werden er niet in gegooid en toegekende strafworpen werden er met enige regelmaat (wat heet) naast gegooid. Wat te denken van 8 op 30 strafworpen raak. In plaats van punten de scores uit strafworpen. Mick 1 op 9, Jefrey 0 op 4, Ricardo en Nando 1 op 4 en Omar met een 4 op 9) De tegenstander trok zich met gemak aan ons op en de stand van 7 – 5 na het eerste part is veelzeggend te noemen. Irritaties over de eigen prestaties leiden dan tot kritiek op met name de scheidsrechter en ook ikzelf en mijn collega doen daar uiteindelijk (stom genoeg, goed voorbeeld) gewoon aan mee. Wat is er mis met consequent fluiten voor domme overtredingen, te laat instappen, slaan naar de bal, lopen bij de dribbelstart? Eigenlijk gewoon de overtredingen waar je voor hoort te fluiten. Blijkbaar beheersen we de fundamentals niet. Natuurlijk stoort het dat we door alle fluitsignalen nauwelijks in ons spel ritme komen, maar uiteindelijk veroorzaken we dat zelf. Kansen kregen we genoeg want in de 1e 3 kwarten kregen we door alle fouten van de Lakers 25 strafworpen te nemen (steeds agv van snel 4 teamfouten krijgen) waarvan wij er wel 5 wisten te scoren. (20 % is veelzeggend. ) Een ruststand van 11 – 15 ( keken we naar PKC – Blauw-wit? Oh nee er staan geen dames bij ons in het veld dit is wel degelijk basketbal) geeft wel aan dat onze opponent er niet veel meer van bakte. Want alle gezeur ten spijt stond er wel een verdediging. Er werd gewoon prima gestoord en met de ruime zone werd er voldoende pressie gespeeld op de schutters en werd de pass keer op keer ontregeld of onderschept. Maar veel van het werk is tevergeefs als je daarna te gehaast schiet of je te moeilijke schoten neemt, helemaal als er geen rebound is. Na rust speelde Lakers een man to man verdediging. Onze aanval stokte nu helemaal maar door hard werken en goed rebounden van met name Nando en Mick kregen we veel 2e kansen en wisten we dit part zowaar 14 punten te scoren. Het gemis aan een spelletje tegen een man to man, als die goed wordt uitgevoerd liet zich gelden. Uiteindelijk werd de oude 5 out nog een aantal keren van stal gehaald en schoot Ricardo nog een aantal keer raak, waaronder 2 driepunters. Helaas was er de nodige ruis op de communicatie in de laatste 2 minuten. Met 2 punten voorsprong ging Lakers op balbezit spelen en mijn geschreeuw om een fout te maken op de dribbelaar, werd niet begrepen en als er wel een fout werd gemaakt werd er niet voor gefloten, dus we misten zo kansen om gelijk te maken. Kortom 2 punten verlies in een verder zeer matige wedstrijd waar ikzelf zeker geen voorbeeld ben geweest. Maar toch een opmerking van mijn kant en dat is denk ik wel de boodschap die we moeten leren. Zeik niet op een scheidsrechter die er atijd staat als er een beroep op wordt gedaan. Wat ik op de bank allemaal hoor over de scheids, is ronduit beschamend! Geef vooral eerst jezelf de schuld van deze verliespot en houd al helemaal je mond als je het vertikt om je diensten, die we allemaal draaien binnen de club, verzaakt. Mijn definitie van een vereniging of club is een groep mensen die met en voor elkaar werken aan een gemeenschappelijk doel, in ons geval basketballen en daarvoor heb je schrijvers , scoorders, scheidsen en als laatste spelers en een coach nodig. Mijn positie is te elimineren maar de anderen heb je gewoon nodig. Hoe irritant met name spelers en scheids voor elkaar kunnen zijn. Als laatste, de tegenstander had 15 strafworpen en schoot er 6 van in (40 %), in de NBA is dat het percentage waarvoor ze de Hack a (bijv.) Jordan spelen. Maar voor ons was 40 % van de strafworpen deze middag 12 punten geweest en dan hadden we de wedstrijd gewoon met 4 punten verschil gewonnen. Eindstand 42 – 44! Snel vergeten als spel, maar leer er wel van. Met name op gedrag naar die mensen die zorgen dat we ueberhaupt kunnen spelen. Een welgemeend excuus is wel op zijn plaats! Coach