Harlem Lakers - The Challengers

Weer een wedstrijd in de hoofdstad. Nu bij Harlem Lakers en we moesten er blijkbaar vroeg uit, de tip-off was al om 12 uur. Na een paar avond wedstrijden was het nu dus vroeg naar bed en vroeg op ;-)) Het was de mannen aan te zien dat zij erg goed rekening hadden gehouden met de wedstrijd. De start was geweldig van beide kanten. Ook bij de Lakers werd er met losse flodders geschoten. Al moet er bij gezegd worden dat het bij hen na de eerste missers een beetje keerde. Bij ons bleef het helaas een beetje aanmodderen. Zeep aan de handen, slaap in de ogen en verder de eigen zelf als tegenstander hielpen niet voor een toppertje. Eigenlijk maakte het niet uit wie er tegen ons speelde vandaag, wij hadden vooral even problemen met onszelf. De tegenstander moest volgens de stand te pakken zijn en bij het inlopen was er nog niet veel te merken van de stroeve start die zou volgen. Afijn na het eerste part stond er toch een ruime 21 - 11 achterstand op het bord. Het 2e part moest het maar gaan gebeuren. De tegenstander zakte iets in, maar we konden geen vuist maken. Een part van 12 - 6 gaf wel aan dat er nu 2 ploegen met koude handen in het veld stonden. De rust van 33 - 17 gaf wel te denken. Inmiddels had iedereen gespeeld en gelukkig was ook Ricardo er weer. Na een aantal weken niet trainen en geen conditie mocht hij ook een paar minuten maken en dat is geen compliment voor de rest, hij wist zich prima bij het niveau aan te sluiten. De rust gaf reden tot overpeinzen. Wat moest er gebeuren? Gewoon de bal vangen en uit gaan van de eigen mogelijkheden en dat zijn er voldoende. Dat bleek wel in het 3e part. Natuurlijk, Lakers dacht er nu wel iets gemakkelijker over, maar we kregen nu wel iets van zelfvertrouwen. De rebound werd goed verzorgd en er werd weer gevangen en daar waar de 1e helft steeds net niets opleverde, was het nu steeds wel. Een part van 4 - 16 deed de wedstrijd snel kantelen. Eindelijk werden de lay-ups en drives weer gemaakt en ondanks nog de nodige missers werd er keihard gewerkt en was er weer iets van, we kunnen het wel! Het laatste part moest het dan maar gebeuren. Er werd nu heel gedisciplineerd gespeeld. Redelijk lange aanvallen en geduldig werd er gezocht naar de betere (beste) mogelijkheid. Ook de spelers van de Lakers waren nu weer bij de les en gelijk op werd het een puntje puntje wedstrijd. Helaas waren wij het die aan het kortste eind trokken. 49 - 46. Ondanks de nederlaag heb ik goede dingen gezien. Dat was misschien niet direct op het veld te zien maar ik merkte dat vooral aan de bank. Waar er anders nogal wordt gezeurd over speeltijd, of juist het gebrek eraan, bleef het nu rustig. Er werd gezien dat er prima werk werd geleverd in het veld. Eigenlijk is dat wat ik altijd roep. Team eerst en wie scoort of zit moet niet uitmaken. Je doet het met zijn allen. Egootjes ondergeschikt maken aan het team, je best doen en verder niet zeuren. Mick was vandaag de topscoorder, had er veel te veel pogingen voor nodig maar maakte ze uiteindelijk wel. Nando was eens niet de topschutter, zeer tot zijn frustratie. Lees nog een keer die paar zinnen terug, aandachtig. Wist zijn frustratie wel om te zetten tot beter verdedigen en rebounden, wat mij betreft zeker zo belangrijk. Rsjaart was een klein horzeltje bij de tegenstander en wist een paar mooie scores te maken. Onthield zich dit keer van al te frivole behind the backs etc. en dan is hij gewoon prima op zijn plaats. Ricardo "the come back kid", maakte gezien zijn trainingsachterstand en conditie te veel minuten. Maar het ging in het 4e part te lekker om hem te wisselen. Jeffrey hield zich staande in de middenpositie in de zone en was gelet op de enkelproblemen dit seizoen een beetje zijn oude zelf. Omar had niet zijn dag, hard werken was wat er restte maar geluk met het afmaken zat er vandaag niet in. Rick was na een sterk begin en een forse knal op zijn knie een beetje uit zijn spel. Heeft net als zijn broer Bas veel gezeten maar Bas zou de dag erop weer spelen. Die kreeg zijn minuten toch nog. Nogmaals Omar, Rick, Bas, klasse om niet te veel te zeuren over speeltijd. Ik maak als coach keuzes en als dat betekent dat je daar de dupe van bent en je klaagt niet, dan toon je wat mij betreft klasse en ben je prima bezig met een team sport. We hebben nog een wedstrijd te gaan. Ook weer een te pakken tegenstander. Dat was vaak de insteek bij onze wedstrijden deze competitiehelft. Tegenstanders die we zouden moeten kunnen pakken. Helaas blijken de tegenstanders toch wel een stuk sterker dan die van het vorig seizoen. We zijn toch de jonkies in de competitie. We leren er enorm van maar dat gaat wel gepaard met vele verlieswedstrijden. Als basketballer word je daar beter van als speler baal je daar enorm van. De tijd gaat leren wat dat waard is. De punten nog: Mick 18, Nando 9, Jeffrey 7, Omar 2, Rsjaart 4, Rick 2 en Ricardo 4. Dit is wat ik heb weten te ontcijferen uit het sheet. De dames achter de tafel hebben misschien wel een een verkeerd nummer genoteerd maar qua stand klopt het. De laatste kans tot schitteren komende zaterdag, thuis. Lijkt mij een mooie kans voor het afsluiten van een leerfase.