maandag 23 januari 2017

Akrides - The Challengers

Zaterdagmiddag en een ritje naar IJmuiden voor onze volgende tegenstander. Akrides een vereniging met een grote naam v.w.b. basketbal en een tegenstander die we nog niet veel in onze competities zijn tegengekomen. Wat weten we van ze? Een kleine nederlaag tegen Gaasperdam is alles wat ik er van kan vinden. Dus op papier moet het ten minste een tegenstander zijn die we kunnen pakken. Met 6 man, Daniel was weer eens bereid geweest ons te versterken, startten we de wedstrijd. In het begin wat stroef, maar naarmate we beter warm waren werd duidelijk dat we ook hier een tegenstander hadden die te pakken was. Na het eerst part stond er een 11 - 18 voorsprong op het bord. Wat direct opviel, was het bijna volledig ontbreken van persoonlijke fouten. Zowel bij de tegenstander, als bij ons was er nauwelijks een P gemaakt en dus ook niet gefloten. Zelfs Rick, die gewoonlijk grossiert in fouten, was niet op een fout te betrappen. De 2-1-2 stond als een huis en met onze snelle voormannen Mick en Omar en later Daniel werd er weer vooral heel hard gelopen voor de lange bal en score. In het 2e part werd dat nog duidelijker, een spurtje van 3 - 18 brak Akrides wel en beetje. Complimenten in de rust van de scheidsrechter voor zo'n snelle stabiele aanval en het atletische spel. Nu hebben we aan het eerste natuurlijk al jaren gewerkt, maar het atletische is natuurlijk ook gewoon een beetje een gift. Het leren gebruiken is natuurlijk wel jullie verdienste! Willen, leidt tot kunnen zal ik maar zeggen. Een comfortabele stand van 14 - 36 aan de start van part 3 gaf vleugels. Rebound op rebound en de een na de andere snelle aanval, 0 en 21 afgewisseld met de loop en meer en meer variaties erop, leidde tot 31 puntjes in dit part. Als het kon in 1 pass op de forwards maar ook 2 beauty's van aanvallen via 4 man van links naar rechts en terug, heerlijk om te zien. Ook heel lekker om te zien is het z.g. scoren "in traffic" zoals ze dat in de VS zo mooi typeren. Begonnen als een geintje op trainen, Omar slaat Nando met een grote mat tijdens zijn lay-up of dunk. Doel: concentratie tijdens het schot. Helpt dat dan? Nou in ieder geval deze middag wel. Nando liet zich een aantal keren niet tegenhouden bij zijn drive en ik zou zo zeggen blijf dit doen. Rick heeft zijn midden afstand schotje weer helemaal terug en opvallend, heeft ook de dribbelstart nu goed onder de knie. In part 4 speelden we even met Nando als forward. Zou hij weer tot een "in game dunk" komen? Of anders Daniel, die dit ook in zijn arsenaal heeft? Helaas, Daniel was naar mijn mening te bescheiden bij de kans die hij kreeg en Nando werd teveel gehinderd en zette gelukkig niet vol door. Een blessure, was dan zeer waarschijnlijk geweest. Wat was er verder te melden, een driepunter van Jeff die vorstelijk stond te rebounden en passen. Omar die ballen met de voet onderschepte alsof hij een Ajax selectie training aan het afwerken was. Kortom het was dus weer een prettige overwinning. 31 - 89 stond er na afloop op het bord. Heren, naar mijn mening (voor wat het waard is) jullie beste wedstrijd van het seizoen. Waarom? Geconcentreerd vanaf de start, keihard werkend voor elke bal, snel en direct in de aanval, tegenstander krijgt nauwelijks tijd om de verdediging te organiseren. En wat mij betreft altijd het leukste, de "gun" factor, het blijven kijken naar de medespeler, voor ook zijn aandeel in de wedstrijd. Prima pot, prima uitslag en een tevreden coach. Komend weekend, de derby tegen Hoofddorp thuis. Als we zo spelen als deze middag wordt het een leuke pot om naar te kijken. Ik zit nu al klaar zal ik maar zeggen. De scores: Omar 8 (mijn gevoel zegt dat het er veel meer zijn), Nando 28 (was niet met zichzelf aan het knokken en zie het resultaat), Mick 23 (frommelen, sprintend slalommen en toch voldoende rust voor een goede lay-up), Rick 10 (vanaf de high post dodelijk trefzeker deze middag), Jeffrey 12 (buffelen in de rebound, overzicht houden en op tijd en op maat passen en scoren. Niet vastgelegde tripple double) Daniel 8 ( super sub, voor, achter, de ideale teamspeler. Zeurt niet om speeltijd of puntjes, werkt en werkt en pakt als er ruimte is zijn schot). Heren blijkbaar zitten jullie in een fase waarin het spelletje een beetje helderder wordt om te spelen. Het plezier en de teamspirit spatten er vanaf. Ik ben een fan. (oh ja, ik heb geen positiviteits training gehad hoor;-)) Coach

Geen opmerkingen:

Een reactie posten