The Challengers - Harlem Lakers

Deze zaterdag weer een tegenstander van formaat, dacht ik. Ricardo had afgemeld, Bas de vaste sub kon niet en Justin, Aaron en Daniel op de bank van de U18 completeerden het team. De start was rommelig. We speelden weer eens met het gas erop en dat leidde tot een aantal onnodige missers. Over de inzet niets dan lof, er werd voor elke bal gesprint, gevochten afijn er werd gewerkt en gewerkt. Dat zie ik graag, maar dat weten jullie wel. Eigenlijk werd ook deze tegenstander vanaf de start overrompeld. Een 16 - 4 stand, na 10 minuten gaf wel aan dat er enig kracht verschil was. De mannen van de U18 pasten naadloos in en Aaron opende met een driepunter, zijn scores bij de U20. Ook de door ons gespeelde loop-aanval was voor de mannen geen probleem. Screens zetten en de baseline opzoeken als "Looper" liep alsof het dagelijks gespeeld wordt. Dit geeft wel aan hoe simpel en effectief dit spelletje kan zijn. Nu is het wel zo, dat de tegenstander ook weinig helpside defence speelde en dan krijg je met deze aanval ruimte voor een schot of een pass op de vrijstaande medespeler. Voor de Spurs kenners er viel zelfs nog een zg "Hammerplay" te zien met een schitterende pass over de baseline van links naar rechts op de vrijstaande Justin die cool afdrukte, mijn Spurshart klopte van blijdschap. Het 2e part, meer van hetzelfde, ook hier een partje van 18 - 9, maar ook wel een indicatie dat de verdediging van ons minder scherp was. Nu is dat wel logisch, want in dit part was Nando bijna knock out gegaan door een rebound van Jeffrey. Pure pech, maar genoeg voor even een verdiende rust. Voor de NBA volgers, naar mijn idee was er geen reden voor een z.g. concussion protocol maar, even rusten na een knal is een must. Het liep dus als gezegd soepel, een rust van 34 - 18 was gewoontjes te noemen. Het 3e en 4e part was daarom weer een formaliteit. Maar wel werd even goed duidelijk dat er in de U18 echt wel spelers zijn die met ons kunnen meespelen en zelfs iets extra's brengen. Een beter afstandsschot en met name Aaron liet zien deze middag tegen een hoog percentage raak te mikken. Hij, Justin en Daniel waren dan ook al warm gespeeld in de eigen U18 maar toch. Klasse heren. Maar dat geldt natuurlijk voor de hele ploeg, steal op steal, loop aanval op loopaanval. Een schitterende tip-in tijdens zijn val door Nando en gewoon een hele duidelijke 79 - 42 overwinning. Het wordt gewoonte, zal ik maar zeggen. Maar ik moet constateren, dat er soms te gemakkelijk wordt gedacht over de wedstrijden. De trainingsopkomst is veel te laag. De conditie lijkt goed, maar als gevolg van onze speelwijze leidt de vermoeidheid ook tot veel balverlies. Dat laatste stapje om een goede pass te geven of door juist uitstappen de bal te vangen, wordt geregeld vergeten of we zijn er domweg te moe voor. Veel en hard trainen voorkomt dit. Wellicht kan de U20 hier leren van de U-18. Ik houd geen opkomst cijfers voor de training bij, maar wij komen met zijn allen, nog niet aan de 50%. Daar zijn redenen voor (school, stage etc.) maar geeft ook te denken. Als we een stap willen maken naar een gezamenlijk rayon-team volgend jaar, dan moet je ook de instelling hebben om te trainen en laat je alleen een training lopen als het niet anders kan. Heren het sheet was slecht te lezen en ik hoop dat ik een en ander goed ontcijferd heb. De punten: Nando 19, ondanks een stroeve start en knal voor zijn hoofd, Jeffrey 6, Omar 5, Mick, zoef zoef 18, Rick 8, Justin 2, Daniel 6 en Aaron 15 Zaterdag de uitwedstrijd tegen Onze Gezellen in Haarlem. Wederom een ploeg uit de top, dus meer van hetzelfde als het aan mij ligt. Coach