Alkmaar Guardians - The Challengers

Een late avondwedstrijd 20.00 uur in Alkmaar. De heren worden groot en gaan op herentijden spelen zullen we maar zeggen. De tegenstander, de ploeg die ons van het kampioenschap af wist te houden vorig seizoen. Revanche gevoelens, zeker? Als we de stand beoordeelden vooraf dan moesten er kansen zijn. Eigen kunnen, beter ingespeeld raken (of zijn) afijn, ik had er wel vertrouwen in en de heren hadden wel iets van "we gaan ervoor, ze hebben ons kampioenschap gestolen. Joep had deze avond andere verplichtingen en Jeffrey is er nog steeds niet bij, als speler wel te verstaan en met 7 man, dienden we de klus te klaren. De start was stroef, na snelle scores van Mick, Omar en Rick, begonnen we harder te lopen dan we kunnen en met name Mick had moeite met de volgens hem te zware bal, die hij keer op keer over de ring gooide. Hoezo te zwaar, schamperde ik. Manen tot rust hielp nog niet echt en hoewel er goed werd gewerkt in de verdediging was het eerste part voor Alkmaar met 12 - 9. Het 2e part startte niet anders. Na scores van Alkmaar konden wij pas in de 4e minuut het net vinden. Gelijk op ging het daarna tot Ricardo een verre driepunter via het bord raak knalde. De bank is open zeggen ze dan in de NBA. Ineens was er weer het vertrouwen dat het kon en de rust kwam bij 18 - 22. In het 3e part was er weer even de terugval. Na een snelle score en een driepunter van Alkmaar kregen wij eindelijk vleugels. Met name Nando en Mick kregen de smaak te pakken en we liepen nu snel uit. Hard verdedigen en in de aanval geduld opbrengen zijn daarvan de oorzaak. Rust in de aanval, ik benadruk het graag, is waar we te vaak niet op letten. Hollen en racen over het veld is ook zo lekker. Maar bij een beetje rust en de juiste pass op de insnijdende man is veel meer te winnen. Een schot met een hogere trefkans maar ook de organisatie van de aanvalsrebound om maar 2 voordelen te noemen. Het kwartje viel en na een drive van Omar en treffers van Ricardo was de stand ineens 26 - 43. Het laatste part werd zo een formaliteit. Dit part werd gewoon verder gebouwd aan de voorsprong en de eindstand kwam bij 40 - 61. Een terechte overwinning en dat moet gezegd, de mannen waren er aan toe. Nu even een week geen wedstrijd en dan de krachtmeting tegen Hoppers de koploper van de competitie. Hopelijk zijn we dan ook weer compleet. Terugkijkend op deze avond vielen de volgende zaken op. Ricardo, vond zijn schot. Nu heeft hij dat altijd wel, maar gebruikt het naar mijn mening te weinig, 2 driepunters en een 5 tal schoten van middenafstand leidden tot een productief avondje voor hem. Ik zag ook een iets betere rebound er werd regelmatig uitgeboxed en de start van de break liep daardoor bij vlagen. Zo niet dan werd er bedachtzaam op gedribbeld. Balverlies werd zo beperkt. Ik heb verder weinig domme passes, gezien maar ik zeg bewust weinig. Verder en daar ligt onze grote kracht, werd er goed getimed ingesneden en gepast. Heren houd dit vast. De scores: Mick 13, Omar 7, Nando 16, Rick 5, Bas 4 en Ricardo 16. Over 2 weken weer zo spelen, dan maken we een kans tegen Hoppers. Coach