De derby tegen Aalsmeer

De ploeg van Aalsmeer is een oude bekende voor ons. Vorig seizoen hadden we 2 zwaar bevochten overwinningen geboekt tegen hen en ook afgelopen zaterdag zou dat weer het geval zijn. Met Arron en Justin van de U16 als extra spelers startten we de wedstrijd. Joep en Jeffrey waren geblesseerd en Mick en Nando zaten onder de pijnbestrijders. Afijn, alle voortekenen voor een lastige middag waren aanwezig. De start was overweldigend voor ons. Vanuit de sprongbal scoorde Mick en de volgende aanval was het Rick die zijn kans waarnam. Na nog een aanval scoorde Mick opnieuw en stond het 6 - 0. Daarna zou het tot de 3 minuut van het 2e part duren voor wij weer de basket wisten te vinden. De stand was toen 6 - 19. Te snel, te slordig, te laat, te ... , te ..., de vaste lezer van dit blog weet dan dat er een coach staat te "stralen" met zoveel aan ( / terecht) wijzingen. Hoe of het komt is mij dan een raadsel. Alhoewel, tegenstand op trainen lijkt niet echt voldoende voor het anticiperen op een wedstrijd situatie. De straffe man to man verdediging van de Aalsmeerders brachten ons keer op keer in de problemen. Passes werden niet of te laat gegeven en telkens wist Aalsmeer de bal te veroveren. Er is nog veel werk aan de winkel. Individueel zijn we tot veel in staat. Fysiek zijn we redelijk gelijkwaardig aan onze tegenstanders maar, zoals dat zo mooi heet in het voetbal jargon van de analisten, de besluitvorming met de bal is niet optimaal of niet op het gewenste niveau. Wat schort eraan? Veel, na ontvangst van de bal eerst de dribbel, voordat je de eigen man vrij hebt zien staan of lopen. Er wordt niet geholpen door goed vrij te lopen, V-cut of met voldoende snelheid en timing. Voeg daarbij het niet voldoende op elkaar ingespeeld zijn, waardoor ook de wijze van vrijlopen of aanbieden niet klikt. Justin en Arron verdienden een compliment. Zij voerden hun rollen in het veld prima uit. Speelden naar behoren tegen jongens die gemiddeld 4 jaar ouder waren. Dat scheelt een hoop lengte en kracht. Wat restte was gewoon keihard werken en geduld bewaren. Uitgaan van de eigen kracht roep ik altijd, maar ik moet bekennen dat ik niet veel hoop had. Onterecht zou blijken want met de manke ploeg werd er ineens weer gescoord. Nando was even belangrijk, de paracetamol deed zijn werk, zal ik maar zeggen. Zijn 9 punten met nog 4 van Mick en 2 van Omar leidden tot een 22 -21 ruststand. Hallo coach zuurpruim, zie je wel dat we het kunnen! Na de rust scoorde het genoemde 3-tal wederom en daarna was het weer even stil. Aalsmeer mocht weer een paar maal scoren maar na het part stond het 27 - 31. Werd er dan goed gespeeld? Nou verdedigend zeker wel, er werd beter uit geboxed, beter verdedigd maar de aanval bleef rommelig. Veel balverlies en veel snelle (in mijn ogen, hoe zeg ik dat voorzichtig) niet optimaal gekozen schoten. We willen blijkbaar allemaal onze stempel drukken op de wedstrijd. We willen graag het laatste schot nemen en zien dan de eigen vrije mannen niet staan, of willen we dat niet. Hoezo teamsport zeg ik dan. Het laatste part werd dan ook weer een nagelbijter. Met scores om en om werd er gestreden voor elke bal. En met nog een kleine minuut te gaan en 4 punten voorsprong was het ineens gedaan met de rust in de kop. Nando moest en zou snel schieten, geen rebound niks en de score van Aalsmeer bracht ze op 1 punt 42 - 41. Met toen nog een seconde of 7 te spelen ging Rshaart aan de haal met de bal en verspeelde die. Tijdens de zoemer van het eind was een Aalsmeerder bezig met zijn lay-up, die er in ging. De scheids was resoluut en besloot, geen score! De bal was niet uit de hand van de speler. We wonnen dus, maar wij maakten daar nauwelijks aanspraak op. De eindstand was uiteindelijk 42 - 41. Heren, vorige week schreef ik het ook al, we moeten nog een hoop leren. Leren dat we op een hoger niveau spelen en dat we dan ook de handelingssnelheid moeten verhogen. Maar ook dat we elkaar moeten helpen is de wedstrijd, kritiek op elkaar is gemakkelijk, iemand anders doet het fout. Zelfkritiek leek mij deze middag op zijn plaats. En natuurlijk spelen we met een relatief nieuwe bezetting de wedstrijden, maar dat geeft je niet het recht om de ander af te branden. (dat is mijn taak, toch ;-) ? ) Ik heb in ieder geval gezien dat de jonge mannen Justin en Arron gewoon mee kunnen draaien met ons en dat is goed nieuws. De punten, Mick 12, Omar 5, Rick 3, Nando 17, Arron, 2 en Ricardo 3.